Trzecia rocznica śmierci Zbigniewa Wodeckiego

Zbigniew Wodecki, niezapomniany piosenkarz, multiinstrumentalista (grał na skrzypcach, trąbce, fortepianie), jednego z najwybitniejszych reprezentantów krajowej sceny rozrywkowej.

Artysta niezwykle aktywny, który bardzo często koncertował (legendarne były jego kieszonkowe kalendarzyki z rozpiską dat występów), zaśpiewał w każdym zakątku Polski i który był lubiany chyba przez wszystkich. I który nagrał tak różnorodne, czasem zaskakujące stylistycznie przeboje

Wodecki urodził się 6 maja 1950 roku. Pochodził z Krakowa. Kontakt z muzyką miał od najmłodszych lat - jego ojciec był trębaczem w orkiestrze symfonicznej Polskiego Radia i Telewizji. Później trafił do szkoły muzycznej, do klasy skrzypiec, którą oczywiście ukończył z wyróżnieniem.

Początki kariery artystycznej Zbigniewa Wodeckiego związane były z Piwnicą pod Baranami. Towarzyszył on także Ewie Demarczyk - akompaniował przy jej występach. Pierwszy indywidualny sukces odniósł na festiwalu w 1972 roku w konkursie debiutów X Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Ponadto ma na swoim koncie wiele zwycięstw na turniejach muzycznych w kraju i za granicą. Stworzył także wiele utworów, które znane są całym pokoleniom Polaków.

Zasłynął nie tylko jako piosenkarz i multiinstrumentalista (grał z powodzeniem na skrzypcach, fortepianie i trąbce) ale także uczestnicząc w widowiskach kabaretowych Zenona Laskowika. Stał się także osobowością telewizyjną biorąc udział w „Tańcu z gwiazdami” jako jeden z jurorów lub prowadząc show „Droga do gwiazd”.